İzmir'i Kimler Yaktı ? 13 Eylül 1922

Yunan Kuvvetlerinin çekilirken Batı Anadolu'da ellerine geçen bütün Türk köy ve kasabalarını kurdukları özel askeri ekiplerle soyup soğana çevirdiğini ve arkasından da yakıp yıktığını bu zulümden canlı hayvanların bile nasibini aldıklarını hatırlıyoruz

Yine unutamadığımız en önemli hususlardan biri; onların bu kıyımlar sırasında uyguladıkları taktikleri olmuştu. Şehir veya kasaba Yunan ve yerli Rum askerleri ile kuşatılıyor ilk önce orada yaşayan gayrimüslimler tahliye ediliyordu Çoğunlukla Cami samanlık okul gibi kapalı yerlerde toplanan Türklere buralardan veya evlerinden çıkmama talimatı veriliyor askerler veya çeteler evlere dalıp altın gümüş gibi değerlerden istediklerini alıyor ve evleri gaz dökerek tutuşturuyorlardı. Şehirden veya kurulan çemberden çıkmak isteyenler kurşunlanıyor ve alevler içinde kalmaya zorlanıyordu.

Tahmin edileceği gibi batılı yazar ve gazeteciler bu olaylara asla temas etmemekte dikkatleri Yunan kaçışı ve İzmir Yangını üzerine yoğunlaştırmaktaydılar. İzmir yangını kim niçin çıkarmıştır sorusu yıllarca tartışıldı. (1)

Türk tarafı bütün Egeyi yakan bozguna uğramış ve kaçan Yunan askerlerinin ve İzmirli Rumların bu yangını çıkardığını iddia ederken Yunanlılar tam tersini savundular. Onlara ve bazı yabancı yazarlara göre yangını "Gâvur İzmir'i" artık Türkleştirmek isteyen ve şehirdeki yoğun Gayrimüslim varlığına tahammül edemeyen fanatik Türk milliyetçilerinin çıkarmış olması muhtemeldi.

Bu konuda en önemli dayanakları; İzmir'in ünlü Türk düşmanı Patriği Hristostomos'u halkın önüne atıp linç edilmesini sağlayan(2) Ordu Komutanı Nurettin Paşa (Sakallı Nurettin Paşa olarak anılırdı) İzmir yangınının baş sorumlusu olmalıydı. Çünkü aynı şahıs bir iki ay geçmeden İzmit'te halkı tahrik ederek(3) İstanbul'da yakalanıp yargılanmak üzere Ankara'ya götürülmekte olan Milli Mücadele Grubunun can düşmanı gazeteci yazar Ali Kemalin linç edilmesini sağlamıştı.(4) İzmir'in Gayrimüslimlerin yoğun olarak yaşadığı bir bölgesini ancak böylesine kin böylesine nefret dolu insanlar yakabilirdi.

Bazı yazarlar da sorumluluğu Ermenilere yüklemekte Büyük Devletlerin vaatleriyle kurulmasına kesin gözle baktıkları devasa boyutlardaki yeni Ermeni Devletinin Yunan Ordusunun yenilgisi ile bir anda buhar olup uçmasından büyük bir hayal kırıklığı ve panik yaşayan Ermeni toplumunun bu yangını kasıtlı ve planlı olarak çıkardığını ileri sürmektedirler.

Richart Reinhart İzmir'in külleri adlı romanında olayların arifesinde Ermenilerin durumunu şu sözlerle anlatıyor.

"Ermeniler dehşet içinde. Ermeniler el bombaları ve asit şişeleriyle silahlı İzmir'e dolmuşlardı. Cepleri mermi doluydu Siyahlar giyinmiş Ermeni kadınları dinamit taşıyor erkek çocuklar duvarların dibine gaz yağı tenekelerini yerleştiriyorlardı. Kırmızı kukuletalı Şeytan söylevine devam etti.

—Kalemiz burası bizim. Hz. İsa'nın kılıcı koruyacak bizi. Bizleri buradan atmağa kalkacak olurlarsa bizlerle birlikte onlar da yanacaklar.

ve kalabalık: "Yakacağız onları! Yakacağız" diye tekrarladı." (52)

Ereskoviç adındaki bir gözlemcinin anılarından naklen Mustafa Turan olayı şu şekilde anlatmaktadır.

"Büyük yangın 13 Eylül 1922 sabahı Ermeni mahallesinden çıkmıştır. Ermeni kilisesi yakınındaki bir evden çıkan yangın hızla yayılmıştır. Aynı zamanda Ermeni kilisesinde de yangın çıkmış bunu Basmahanedeki bir Ermeni'nin evinde çıkan yangın sonra da Soğuk çeşme karşısındaki diğer bir Ermeni'nin evinde çıkan yangın izlemiştir. Bu sırada Ermeni mahallesinin en az 25 yerinde yangın çıkmıştır. İtfaiye ekipleri Asya Dimitri mahallesindeki evlerin korunmasına çalıştıkları sırada Peştemalcıbaşı'nda yangın çıkmış ve şehrin her tarafını sarmıştır." (6)

Olayda Ermenilerin ilişkisini belirleyen önemli bir husus "İtfaiye birliklerinin çalışmasını engellemek için birçok Ermeni'nin itfaiye birliklerinin üzerine ateş açmasıdır." (7)

Biz İzmir yangınını sadece "bütün ümitleri tükenmiş ve ülkeden kaçmaya hazırlanan" Ermenilerin geride işe yarar hiçbir şey bırakmama arzusu sonucuna bağlamak istemiyoruz. Yangını Ermenilerin başlatmış olabileceğini kabul etmekle birlikte; olayın aynı amacı taşıyan işgalci Yunan gücü'nün oynadığı son perde –yıkım operasyonunun bir parçası olduğuna inanıyoruz. Hatırlayalım "Manisa'daki 14.000 evden 13.000'i yanmış 1.000 kadar sağlam ev kalmış Alaşehir'de 4.800 evden sadece 100 kadar evin kaldığı yabancı yazarlarca gözlemlenmişti. Bunun yanında Camilere doldurulup yakılmış insanları da unutmuyoruz. (



Dr. M. Galip BAYSAN

DİPNOTLAR:

(1) David Walder: The Chanak Affairs S.177 ( London–1969)
(2) Rahmi Apak: Yetmişlik Bir Subayın Anıları s.262–265 (TTK Ankara–1983)
(3) Falih Rıfkı Atay: Çankaya s.342 (Ankara–1984)
(4) Bilge Umar: İzmirde Yunanlıların Son Günleri s.309–321 (Ankara–1974)
(5) Richard Reinhart: İzmirin Külleri ( The Ashes of İzmir) S.419 (Hürriyet Yay. İstanbul)
(6) Mustafa Turan İstirdatta İzmir Büyük Yangını S.214 220 (Nihat Atsız ve Necdet Sancar Armağanı Medrese Kitabevi Afyon–1995).
(7) Aynı Eser S.224.
( Grace Mary Ellison An English women in Angora S:74–79 (Hutchinson Co. London –1923): Türkçesi Bir İngiliz Kadını Gözüyle Kuvay-ı Milliye Ankarası S.69–71 (Milliyet Yayınları İstanbul –1973) Ayrıca Bknz. Bilge Umar S.267–345